yoruluyor bazen insan...
nasil yorulduğunu anlamadan...
bazen de anliyor ama yorulmaya alişmiş oluyor...
sahi insani asil yoran neydi?!
yük mü belki...
peki o zaman hangisi?!
beden deki mi?
daha katlanılmaz olanı ,
gönüldeki mi?!
sırtımda ki hiç bir yük yormadı beni,
gönüldekiler kadar..
neden sevilen her şey sonunda acı olup kalır başımıza?!
hakkıyla sevediğimizden mi,
gereğini yapamadığımızdan mı?!
yoksa sevildik zannımızdan mı?
geceyi bir şiir başlatsın..
başlanan herşeyin sonlu olduğunu bilmek gerek..
şiir başlatır peki şiiri başlatan ne yada kim?
