evvella şöyle bir soruyla başlamak isterim: iki veya dah fazla canlı arasında gerekleşen cinsel ilişkinin meşruluğunu, mantıklılığını belirleyen şey nedir? Dini normlar mı, doğal gerçekler mi, gelenek görenekler mi, yoksa insanın hisleri mi? Eşcinsellerin bu soruya ilk üç cevaptan birini vereceğini hiö zannetmiyorum. Geriye sadece "hisler" kalıyor. Yani insan birşeyi hissediyorsa(mesela hemcinsine karşı cinsel istek) o meşru ve mantıklıdır. Bu durumda bütün eşcinsel ilişkiler mantıklıdır. "ben kendini eşcinsel olarak hissediyorum arkadaş!" diyen adam için "he lan adam hissediyormuş. O zaman eşcinsellik normal yav. Ne yapsın adam, hislerini mi değiştirsin" demek ucu sonsuza giden bir yolun açılması demektir. eğer olay sadece hislerle alakalıysa toplumda ensestin de mantıklı karşılanması gerekir çünkü o da sadece hisler üzerinden yürüyen bir durum olabilir. Ensest ilişki sevenlerin sokağa çıkıp 'hak istiyoruz' diye eylem yaptıklarını düşünsenize. Bu böylece eşek s.kenlerin sokağa çıkıp eylem yapmasına kadar gider. Yani cinsel eşiğin belirli bir noktada durması gerekir. Din de biyoloji de antropoloji de bu eşiği hep aynı noktaya koymuştur.
