banyo sonrası öylece yatarken yatağımda, şarkını dinlerken o kadar çok acıyor ki bir taraflarım.. belki senin kalbine soktuğun bıçak kadar değildir. yine de çok. ciddiyim. süzüldü yine yaşlar, karıştı ıslak saçlarıma. kalkmasaymışım hiç bu sabah dedim. samimi bir şey yatak. ondan. insanlar o kadar samimi değil. sen samimisin. değilsen de bilemem, üzülemem. sen kalkamazsın istesen de yattığın yerden. biliyorum. an gelir sıkılırsın diye diyorum; sıkılma hiç. kalkarsan üzerler yine seni. belki yakında ben de gelirim; kim bilir..
