zamanında sözleri üzerine uzun uzun düşündüğüm şarkı.
''Sell me the infection, it's only for the weak
No need for sympathy, the misery that is me
Sell me the infection, it's only for the weak
On bleeding knees I accept my fate''
her çalışında aynı duyguları veren, içimi titreten, claymanın değerli bir parçası.
