zihnimde hep şöyle bir imgeleme sahip olan şarkı: ilk kıtayı söylerken 'gel benimle ol...' kısmında sanki yavuz çetin kendisinin nasıl uçabildiğini gösteriyor. burayı ikinci kez söylerken ve akabinde soluyu eklediğinde bizi de alıp uçuyoruz birlikte. huzur içinde yat yavuzum çetin.
