benden yazması sevgili hayat,okuyup okumayacağın umrumda bile değil.umrumda değilse niye mi yazıyorum? yazıyorum çünkü yazdıkça sivrileşiyor kelimeler.esnek değil asla.sadece zamana ve uzaklığa dayanıklı olup olmadıkları konusu biraz tartışmalı en azından benim için.konu bu değil aslında.sadece bir kördüğüm halini aldığın şu zamanlarda kapının önüne bıraktığın ve hiç vazgeçmediğin o tedirginlikler var ya bünyemde tedavisi zor ve aynı zamanda oldukça anlamsız bir huzursuzluk halini alıyor hepsi bu.ve herşeye rağmen devam ettiğini söyleyen insanları duymuyorum bile.
akıp gidiyorsun farkındayım.algım artık seni devradışı bıraktı bile.etrafımda dönüp duran onca kalabalığı duymayacak kadar sağır oldum.ve bakmakla görmek arasındaki farktan söz edenler en az senin kadar kirli hepsinin elleri.kalpleride buna dahil. iyiye ve güzele dair ne varsa bi kaç insana bahşettin hepsini.diğerleri belki umuduyla sana koşuyor.ilerleyen zamana rağmen ve kayıp gidene rağmen.
üst üste biriktiriyorum herşeyi.bi gün yıkılacak herşey farkındayım fazlasıyla oysa algım hala kapalı.farkında olmakla umursamamak sanırım farklı şeyler.algımı kapatma sebebim başka umursamama sebebim apayrı.
neyse netice olarak bana güzel şeyler veremedin.bunu söylemekti tüm derdim.
