"mendil satan çocuk" hor görülürken "sucu çocuk" reklamlara konu oldu ve sevildi el üstünde tutuldu bu ülkede.
Öyle ki bir dönem ben bile "sucu çocuk olsam, ne güzel bir meslek bu" diye niyetlenmiştim. Sanki hayat, o filmin içindeki rahmetli Melih Kibar'ın bestelediği müzik kadar duruydu ve gelecek için güzel günler vaat ediyordu. Her sattığı suyla biraz daha büyüyen çocuğa mı özendi dersiniz şimdi mendil satan onca çocuk.
Karmaşık bir konu bu. Ne diyelim, "reklamın gücüyle inşaa edilen imaj böyle bir şeydir işte".
