sevgilisi olan herkesin hayatında bir kez de olsa yaptığı eylem.
hatırlayın zamanında lisedeyken eve atamadığınız kızı? eve atamıyorsunuz diye öpmeyecek misiniz? tabii ki de öpeceksiniz! nerede? berluskoni gibi vilyada değil herhalde? sokakta! ama tabi bunun için de tanıdık kimsenin olmaması gerekir etrafta... öyle ya, tanımadığınız kişilere rezil olmak, tanıdığınız kişilere rezil olmaktan kat kat daha iyidir. önce yolu yapılır, hatun kısmı zaten bu tür oyunlara meyillidir. onun da yakalanma korkusu var, yiyişileceğini bilmese bile en azından uzakta olunsun ki içi rahat olsun küçük sevgilimizin...
mesajlaşma başlar;
-ya yarın okul da yok(!), gidelim mi gezmeye şöyle sahil kenarına falan?
+gideliim... ama erken dönmem lazım eve, babam kızar...
-tamam canım yaa erken döneriz, hem ben fazla gezemem hastayım...
hatırladınız değil mi? siz hasta olduğu için gezemeyen liseli ergensiniz! ya da hastalığı öpünce geçirebileceğini düşünen ergen hanım kız! hadi hatırlamadınız, boşverin arkadaşım! boşverin, görseniz bile utandırmayın çocukları, çünkü ergen bunlar! biz de ergendik zamanında, biz de bunları yaşadık, kimseyi kandırmanın alemi yok şimdi ay çok ayıp da, günah da bilmem ne... anlayışlı olmayı geçtim bari kendi geçmişinizi düşünün arkadaş...
