iki buçuk yıllık sevgilimle ayrılığımızın 1. haftası oldu bugün. aynı okuldayız ve karşı karşıyayız buna rağmen onun yüzüne bakmadım ama bakmamak için kendimi çok zor tutuyorum. onu izlememek ona bakıp düşünmemek için sürekli tırnaklarımı yiyorum. durumum içler acısı ama onu yavaştan özlediğimi çaktırmamak için debeleniyorum. çaktırmadım ama çatladım...
