9.
-
sabaha karşı 4
araladı gözlerini, baktı.
-siktir!
dediğinde kalktım yanından ve diğer odaya geçip televizyon seyretmeye başladım.
bir yandan da düşünüyordum, öyle değildi işte, onlardan değildim ben, aşığım sana demek istiyordum.
bir sigara yaktım.
gözlerim doldu, derin derin çektim dumanı ve sesli bir şekilde, sıkıntımla beraber üfledim dışarı.
tüm çıplaklığıyla karşımda durduğunu gördüm.
-karanlıktan korkarım ben, yanıma gel.
-tamam geliyorum, sen git.
hem üzgün, hem kırgınım, gitmeyeceğim yanına. sigara içmeye devam ettim.
kapıya yaslanmış bir şekilde beni bekliyordu.
-haydi, gel.
hiç ses etmeden gözlerimle anlatmaya çalıştım bir şeyi. tekrar derin derin çektim dumanı.
-gelmeyeceksin değil mi?
suskunluğum devam ediyordu, yanıma gelip uzandı.
ona dokunmak, onunla öpüşmek, hayır onlardan değilim demek istiyordum. demedim, sigara içmeye devam ettim.
yattığı yerden doğrulup, başını kucağıma koydu. birden ellerim karıştı saçlarına, beline, kalçalarına.
tekrar doğruldu, öpüşüyorduk. anlamsızca saçmaladığımı duydum, duydu.
-seni çok seviyorum ben, onlardan değilim, inan bana.
elimden tuttu, yatağa doğru ilerlemeye başladık.
