kendisine papa tarafından kuramsal olarak açıklayıp; "delil sunmamak"la birlikte; dünyanın güneş etrafında oluşup, döndüğü tezini anlatabilmesi için izin verilmişti. ama kendisi için bir zorluk daha vardı! o da; çığır açan bilimsel bir tezi, kuramsal açıdan yazmak. dahiyane bir çözüm buldu. 3 hayali karakter vücuda getirdi.
bu 3 farazi karakter arasında muhayyel bir sohbet tasarlayıp, kitabında yaşattı. bir tanesi; galilei'nin kendi kişiliğiydi; ve copernickin görüşünü savunuyordu. bir diğeri; kilisenin tarafını tutuyor; ve oldukça salak bir yapıda olup; papanın ta kendisini ifada ediyordu. 3.cü karakter ise; olaylara eşit değer verip, eşit yaklaşıyordu. galilei'ye göre; düşüncelerini sansüre uğramadan aktarmanın en iyi yolu buydu. fakat kanıt sunmaktan da, geri durmadı. ve kiliseyi tatmin etmek istemesine rağmen; kitapta dengeyi kaçırdı; açıkca kopernikin tarafını tuttu. bu da; simüle ettiği kitabın yazğısında; farklılığa yol açtı, ilerleyen zamanlarda kendine, makus sonu hazırladı.
