bir zamanaların güçlü ikinci lig ekibi. çocukluğumun pazar günlerini şenlendirirdi bu takım. pazar günü olsun da maça gidelim diye beklerdik. bilet sırasına kaynayıp stada korsan girmek büyük maceraydı o zamanlar. hayatımda yediğim hiçbir şey vermedi stadta yediğim köfte ekmeğin tadını. kalabalıkla oturup, aynı anda havaya zıplayıp, çoğu zaman bilmeden homurdanmaktı bizim için ilk aidiyet duygusunu hissettiğimiz anlar. hürriyet'li, zeki'li, halim'li, ali tandoğan'lı kadroları ezbere sayarak geçti yıllar. 'hükümet düşer, salihli düşmez'di en sevdiğim tezahürat, tüm şehir de inanırdı buna. ama olmadı; yeni salihli maddi nedenlerle düştü ligden, şimdi amatör kümede..şehre kattıklarına baktığımda hiç hak etmedi bu yalnızlığı. şimdi ben üstüme düşeni yapıp en azından bu yazıyla anıyorum yeni salihlispor'u..