geometri hocamız, konuyu anlatır anlatır, en sonunda da "espiriyi anladınız mı?" derdi.
ona göre espiri, anlatılan bir konu veya olgu üzerinde saklanmış, ana fikirdi. hatta bize deftere not altırırken, not ikinoktaüstüste, diyeceğine, espiri ikinoktaüstüste, derdi. öyle bir espiri anlayışı vardı.
asıl konuya gelelim, sınıfta doğrularla ilgili garip bir konu işliyoruz. hoca "doğru üzerindeki orta noktayı bulma" diye başlığı tahtaya yazıp, tebeşir almak için sınıfın bitişiğindeki odaya yöneldi. o kapının kilidini anahtarıyla açarken, ben de aklıma gelen minik bir "espiri" yi böğürdüm:
+hocam içerde mi?
doğru, haklısınız. espiri bile değil. ama hoca bunu edepsizlik olarak gördü. beni aşağıladı. böyle hani çok espirili ya güya. mal herif, hala aklımdadır bu olay bak.
ya da,
(bkz: kıskanıyo beni)
