bana hayat nedir diye sorsan bir bok bilmezdim
hayat neymiş ne değilmiş senden sonra öğrendim
ruhundaki zarı diktir diye söylemişti norm abi
dinleseydin keşke bak delik deşik oldun şimdi
yıllarca bomboş dolaştım sokaklarda
ruhuma bir eş araya araya dolaştım
kimse yoktu biliyor musun?
ama yolun ortasında sen vardın
gittim sana çarptım salak gibi
çölde su bulmuş gibi sevindim
yanlıştı bu hareketim kabul ederim ama
bilmem nasıl oldu da senden nefret ettim
yakınımda dolaşma elektrik yüklüyüm
senden bir şey bekleyen yok zaten sömürüldüm
sayende hayattan bezdim be gülüm
merak ettim acaba ölsen üzülür müyüm?
