2 sene geçmiş. Görüşmeyeli 835 gün olmuş. Her bir gün sayılmış, onun hayalleriyle süslenmiştir. Umudunuzu sıfıra indirgemişsinizdir, sizin için sadece savaşmak ve istemek vardır. *Sonunda bir şekilde o hep istenen buluşmanın gerçekleşme imkanı vardır. Buluşma dediğimiz olay sonunda iki aşığın birleşmesi falan değil, 835 gün sonra onu görebilme umududur. Haber alındığı vakit süper bir enerjiyle donanmış, kendini çok güçlü hissetmeye başlamıştır bu kardeşiniz. Sonra okulu bitmeden cevap atmayacağını bildiği için bekledi bu kardeşiniz, yelkovan ile akrep doğru noktada durdu ve mesaj atıldı. Beklendi, beklendi, beklendi. 1 saat sonra falan mesaj geldi. 2-3 selam, nasılsın tarzı sorudan sonra, o üzücü, kırıcı mesaj geldi. Cumartesi işim çıktı. Sonuçta benim için biz' dik. Bizi üzmenin ne alemi vardı ki ? En iyi kamuflajlarımı geçirdim üzerime, yani onu kırmamak, üzmemek için konuşmaya başladım birden. insan üzgünken bile birileri için çabalayabiliyorsa, o biri sizin için özel demektir.
Buluşma ? Malesef olmayacak.
Biz ? Hala hayallerimde.
Gün ? 3 saat sonra 836 olmak üzereyiz.
Bizi üzmeye gerek yok, ben ikimiz içinde üzülürüm, eğer bir gün okursan.
