bir müslüman önce kendine sonra tüm insanlara acır. çünkü tüm insanlar Allah ın karşısında ancak acınacak bir haldedirler. müslüman bir konuda konuşacağı zaman önce kendi nefsine konuşur. kalbinde olmayanı diliyle söylemez.
iyiliği emredip kötülükten men etme düsturunu önce kendi nefsine uygular, kendini terbiye eder.
kendi gibi günahkar insanlara kendisi de dahil olmak üzere 'acımasında' abes bir durum yoktur.
