feride

entry75 galeri video2
    10.
  1. bir yılmaz odabaşı şiiri. sözlüğün karakter sınırlamasına takılacak kadar uzun soluklu. yaşasın copy/paste; tüm alıntılar için http://www.privatesozluk.com/show.asp?m=feride

    k(adın): feride
    uyruğu: dünya
    dinin yok, dilin var
    ve sonrasını ben bilirim...

    aynı yağmurlardan kaçarken bir saçağa düştük önce;
    sonra gece, avluda bir kırık dal dursa üşür feride
    tarihini düşünmedim, düşünmedim ama tenimiz tanışır
    ama tenimiz tanışır önce
    ve terimiz...
    o benim avradım olur gecelerce, günlerce;
    sonrasını... sonrasını ben bilirim...

    geceye yağmur inerdi işte böyle sicim gibi, ipince
    giderek soğuyan dünyamıza kanat vururken kuşlar
    ve hüzünle şaşırırken yolunu yitik yıldızlar,
    feride, bir destan gibi yürüdü ömrünü
    akmaya yaraşırken sular...

    sonra sular sulara, günler günlere vururdu
    ve hayat onu da beni de hem ne kötü vururdu;
    hayvan gibi vururdu hayat,
    küfür gibi, namlu gibi vururdu...
    sonra feride geceler boyu uyurdu
    ileride unutulmuş bir allah kendini doyururdu
    ve susunca feride, yeryüzü boğulurdu.
    yeryüzü yüreğimdi biraz da, kurudu... kurudu...

    ben onu dilsiz ve dipsiz biçimlerden çaldım
    kimselere, kimselere bırakmam.
    öpüşlere sararım, gidişlere sorarım
    kimselere... kimselere bırakmam!

    feride başak kokar, esmer başak
    gözlerini hep s(aklar) utanırken
    sonrasını... sonrasını ben bilirim.

    kadınlar ve erkekler kendi aybaşlarındaydı:
    gelinler su başlarında,
    şöförler direksiyon, gerillar silah başındaydı.
    orospular sızardı gecenin yırtmacından
    yırtmaçların tenine küfür dolardı
    ve küfür yazardı gazeteler
    geceler küfür kokardı/alkol ve sperm
    günlerin yaslı yüzünde kirli kan ve peçeteler...

    peçetelerde günler turşu kıvamındaydı
    faşizm kıvamında işkenceler
    bir uzun yol şöförü yolları
    yolları feride'yi andığım gibi anardı
    geceye devriyeler dolardı

    ne o, kimliksiz miydik?
    feride hınca hınç grevdedir tek tip insan pazarlarında;
    dağlara atarım, bulutlara katarım
    onu kimselere, kimselere bırakmam!

    kül gecelerinden çalarken onu ateşlerin içinden
    bastım bağrıma üzüm suyu damıtır gibi
    sarar gibi ağrısını, ışık kanatlı bir güvercinin
    dirildim, dirilttim onu
    kimselere bırakmam, kimselere!

    sonra tenini tutkuladım avuçlarımda
    mühürledim dudaklarını ateş kızıllığında
    kattım onu yasak şarkılarıma, kitaplarıma
    feride'yi şiir saydım biraz da...
    1 ...