tarihte sınıflılık hiçbir zaman ütopya olmamıştır.
sınıflılık daima yaşanılan gerçek olmuştur.
burjuvazi feodaliteye, aristokrasiye, kilise egemenliğine karşı savaşırken ütopya peşinde değildi. eskinin izinde ama daha yetkin bir mekanizmanın tesisini öngörüyordu. eşitliği değil, gasbı, kendi önderliğinde sürdürmenin mücadelesi.
ütopyalar daima müesses nizamın dışında, yaşanılası düzen hayalleridir.
kapitalizm nasıl son sınıflı toplum modeli ise,
komünizm insanlığın son ütopyasıdır.
ikisi de aynı anda tarih olacaktır.
kapitalizm aşıldığı anda, antitezi komünizmde kendini tüketmiş olacaktır.
dünya kendisi için yeni münasebetler üretecektir.
düşünün bütün yasakların kalktığı anda özgürlük kelimesinin ne anlamı kalır.
