kendimi anlayamıyorum sözlük. ne yapmayı, nerede olmayı, kiminle hangi şehirde olmayı istediğimi anlayamıyorum. yaşım büyüdükçe belirsizlikler, üstesinden gelemediğim ve bizzat kendi ellerimle inşa ettiğim sorunlar, içime attığım dertler sıkıntılar hepsi de benimle birlikte büyüyor. ben bütün bunları istemeden yaparken kendimi üzdüğüm kadar ailemi, dostlarımı ve o'nu da üzüyorum. en kötüsü de bu zaten yaptıklarımın cezasını çeken sonuçlarına katlanan bir tek ben değilim. dengesizliğim, kendimi bilmezliğim beni yalnızlığa doğru götürüyor. artık bunları kime anlatsam bana gülüp geçecek her şeyi sen yaptın diyecek gibi geliyor.
eskiden kararlarımın arkasında durabilirdim karakterime güvenirdim ve en önemlisi ne istediğimi bilirdim. şimdiyse anlık kararlar verip sonrasında pişman oluyorum, başkalarının bana olan güvenini, inancını sarsıyorum. bunların bilincinde olduğum halde neden ben ben olmaktan çıkıyorum bilmiyorum.
sanırım artık ciddi ciddi psikolojik desteğe ihtiyacım var. ya da benim her hareketimi yönlendirecek, duygularımla değil her zaman mantığımla hareket etmemi sağlayacak birilerine.
