kemalizm'in dogmalarından daha uzun süre hayata devam edecek olan "dogma"lardır.
mustafa kemal; her şeyi kendisi kontrol etmek isteyen ve kendi insanını yaratmak isteyen bir siyasi liderdi. tam bir batılılaşma sevdalısıydı, onca okumuş yazmış bir insan olmasına karşın batı'nın geçtiği hiç bir aşamadan geçmeden sırf kendisinin zorla yaptırdığı bazı üstyapısal değişikliklerle ülkeyi batı'ya benzetirim sandı.
mustafa kemal'in tarihi yanılgısı budur. muhakkak ki kendisi başarılı bir askerdi, tarihe mustafa kemal çağında askerler çok az gelir. keşke öyle kalsaydı. ama yapmadı, siyasete girince çok yanlış yollara saptı.
batı dediğimiz şeyin kökeninde üretim ilişkilerinde ortaya çıkan farklılaşmadan doğan devrim vardır. batı'daki burjuva demokratik düzeni bu devrim kurmuştur. mustafa kemal aynı neticeyi üretim ilişkilerine dokunmadan yapmaya kalktı ve başarısız oldu.
en sonunda 1 kasım 1937 günü söylediği sözler kaydedildi tarihe. gökten indiği sanılan kitapların dogmaları diyeceğine bu toplumu biraz tanımaya çalışsaydı, üretim ilişkilerini inceleseydi daha başarılı olacağı muhakkaktı.
yaşadığı müddetçe kimseye yenilmedi mustafa kemal. ama tarih onu yenmiştir. başka dogamalrı yerin dibine sokarken kendisi bir dogma olmuş ve çok da uzun yaşamamıştır. eleştirdiği dogmalar ise hala dimdik ayaktadır.
