tıpkı irreversible gibi bazı gençlerin birbirine hava atmak amacıyla 'çok sert lan, heneke de kimmiş, lars von tier' i geç oğlum' vb. cümlelerle öveceği, nasıl daha fazla şiddet ve iğrençlik ekleyebiliriz diye sınırları zorlayarak yapılan sıradan bir film.
her insanın iddialı olabileceği konular vardır. kimi iyi araba kullanır, kimi iyi içer vs. ben de filmlerdeki şiddet sahnelerine bakabildiğimi iddia eden biriyim. elbetteki etkilenebilirim, etkilenmişimdir ama öyle bakamamazlık ya da mide buğlantısı gibi sorunlar yaşamam. sırf bakamazsın lan diyenlerle inatlaşıp meraktan baktım bu filme. yoksa ne irreversible ne de bu benim umrumda olacak filmlerden değil. nasıl ki irreversibledeki o tecavüz sahnesi gereksiz detaylandırılıp uzun tutulmuşsa bu filmdeki şiddet sahneleri de gerçekçilikten çok uzak ve abartı geldi bana. dolayısıyla sinema dili olduğuna inanmıyorum filmin. sırf marjinal bir hava yaratılmak amacıyla, konuşulsun amacıyla gereksiz yere abartılmış bence. tıpkı hostel gibi, tıpkı irreversible gibi, tıpkı testere 1 hariç diğer testere serileri gibi.
saw muhteşem bir filmdi, son durak muhteşem bir filmdi. inanılmaz bir senaryo vardı lakin sonrasında bu tarz filmlere prim veren -özellikle marjinalleşme çabasındaki gençler- insanlar yüzünden saçma sapan devam filmleri çekilip güzelim kült filmler-özellikle saw- hiç edildi. nitekim son durak ekibi de sahne arkası röportajlarında bunu dile getirdi ve kısaca dediler ki ''ilk filmden sonra seyirci daha fazla kan ve daha fazla şiddet istiyordu biz de onu verdik'' bu cümle bu tarz filmlerin özeti bence.
bir süre sonra bu filmdeki sahnelerden daha sert sahneler deneyen de çıkacaktır belki. sinemada çıplaklığa, şiddete asla karşı değilim, ama bu sınırları zorlama filan değil farklı olma adında düpedüz sı.ma.
