4 yaşındaki kuzenimin, odamda üzerinde bir kaç kıyafet duran küçük sandalyeyi istemesiyle başlayan bir diyalog :
+ Bunu ben alıp oturabilirmiyim içerde?
- Hayır bak çok dağıttın odayı içerdeki sandalyelerde otur.
+ Ama ben bunu istiyorum.
- Alamazsın izin vermiyorum.
+ (salona gider ve annemi odamıza getirmek için ablamla kavga ettiğimizi söyler):
Teyze yaa baksana stansie'yle ablası napıyor öyle odada birbirlerine bağrııryorlar kavga mı ediyorlar gelsenee kalk bak hemen.
( Odaya getirttiğindeyse son derece sinirli,kendinden emin bir ses ilee..)
+ Baksana ya ne kadar dağınıklar kıyafetlerini sandalyeye koymuşlar kızsana onlara dolaplarına koysunlar çok ayıp di mi?!
- dumur mod.
Ve tabi en sonunda kıyafetleri aldırtmış, sandalyesine kavuşmayı başarmıştır.
Yeni nesil çok fena derken haklılarmış, bunu da anlamış bulundum.
