hz ömer, efendimizin sessizce dinlenmekte olduğu odaya girer ve bir an çevresine göz gezdirir
tavana asılmış kuru bir deri bir torbanın içinde bir kaç kg arpa,duvara dayalı bir kaç ağaç yaprağı ve yerde efendimiz (sav) in üzerinde uyumakta olduğu hurma lifinden örülmüş kaba bir hasır
bu manzara karşısında ağlamaya başlayan hz ömer in hıçkırıkları o nu uyandırır
kalkınca hasırın vücüdunda iz yaptığını, kan oturduğunu gören hz ömer ise omuzları sarsıla sarsıla ağlamaya başlar efendimiz (sav) hayretle sorar
- ey hattab oğlu neden ağlıyorsun ?
-" ey allah ın elçisi! iranlılar kisralarını saraylarda yaşatırken, bizanslılar kayserlerini lüks ve ihtişama boğmuşken sen ki allah ın elçisisin izin ver, bizde seni...
maksat anlaşılmıştır, allahın elçisi, gelecekteki halifesinini sözünü hüzünlü bir tebessüm, tatlı bir el işaretiyle keser ve
" bu dünya hayatı bir eğlenceden ibarettir ahiret yurduna gelince, işte asıl hayat odur keşke bilmiş olsalardı" (ankebut-64)
ayetini okuduktan sonra ekler :
- istemes misin ey ömer! dünya onların olsun ahiret bizim.
ne kadar anlatsam boş siz ateistler asla anlamassınız anlamayacaksınızda. karıların kızların,votkaların,kokainlerin,keranelerin içinde zevk-ü sefa yaşamaya devam edin dünya sizin ahiret bizim unutmayın.
