Piyonlar en önemli taşlardır. Şahı saymam taştan çünkü; şah bir taş değil oyunun kendisidir. Piyonlar ise oyunda 'sadece var olan' taşlardır. Var olmaya çalışmazlar. Dertleri olmak ya da olmamak da değildir. Onlar sadece vardırlar. Orada bulunurlar. Ve ''asla'' bir yere varmaya çalışmazlar. Ama buna rağmen ''daima'' ilerlerler. Piyonun bir taşı yemesi ise; var olma çabasından değil ilerleme özelliğindendir.
Piyonlar bir yere varmaya çalışmazlar çünkü; bir yere varamazlar.Bir piyon tahtanın sonuna kadar ilerleyebilir ama o zaman da benliğini kaybedip piyon olmaktan çıkar ve başka bir taşa dönüşür.
Piyonlar o kadar güzel becerirler ki tahtada var olmayı; önü boş ise ilerler doluysa bekler, varacağı bir yer yoktur çünkü. Zaten piyon olması ile bütün taşlardan öndedir. Sonradan kendisini bir çırpıda geçenler ise ya yok olur gider ya bir köşede sıkışır yahut herkesin sonunu hazırlarlar. Bu nedenlerledir ki tam bir ilerleme ustası oldukları gibi aynı zamanda beklemenin de pîridirler.
Oyunda kazananlar sadece piyonlardır. Çünkü vardırlar. Var olmaya çalışmazlar. Varlıklarını bilirler ve varacak yerleri olmadığı için ilerlerler. Çünkü asıl varacak yeri olan yerinde durur. Gitse de o gidene kadar varmak istediği yer mutlaka değişmiştir. Bu yüzden 'yalnızca' piyonlar ''sadece ilerlerler''.
