nurcu yapılanmanın en önemli parçalarından biridir.
bunlar bekar üniversite öğrencilerinin evleridir genellikle. amaç zeki ve gelecek vaadeden, iyi ailelerden gelen çocukları ders çalıştırma, sohbet etme bahanesiyle çağdaş düşünceden koparmak, kafasına at gözlüğünü geçirivermektir.
dediğim gibi önce yavaştan, "akşam iftar var gelir misin?" denir. sonra o iftarlara namazlar eklenir, niyazlar eklenir. ilk başta aile kıllanmaz elbet. "neticede ders çalışmaya gidilmiştir, e iftar da yapılmıştır, namaz da kılınabilir elbet ne var bunda" denir aile tarafından. sonra yavaştan kanı ısındırılan gence atatürk' le ilgili anlamsız ve aptalca hikayeler anlatılır.
mesela türkçe lakabı "zamanlar üstü" (kurandan başka ne zamanlar üstü olabilir islam' a göre o da muallak) olan saidi kürdi' nin atatürk' ün gözünü çıkardığı, toprağın atatürk' ü kabul etmediği için aylarca dışarıda kaldığı, ölmeden önce savarona yatında böğürdüğü falan söylenir. sonra dersler çalışılır eve dönülür.
genç dimağ ilk defa duyduğu bu enteresan hikayeleri merak eder. tabii kaynaklar hazır. hemen tutuşturulur eline. gel zaman git zaman çocuk evde diş fırçası yerine misvak falan kullanmaya başlar. dumurlara uğrar aile. ne oluyor oğlum? ne var denir? "sünnet" der çocuk ne desin başka?
zaman geçer çocuk serpilir gelişir. lise zamanı gelir.
sonra mesela nurcu olduğu bilinen bir özel liseyi kazanır tesadüfen . bölgenin en iyi eğitim veren lisesidir bu. ama enteresandır ayakkabılar çıkarılmaktadır okulun içinde. badem bıyıklı biri karşılamaktadır sizi kapıda. ilginç.
sonra aile ikna edilmeye çalışılır. şöyle iyi eğitim şöyle iyi okul diye. hatta olmadı o ilçenin milli eğitim müdürü bile araya girer. aman bu çocuk bu okulda okusun denir. aklı ermez ailenin. okulun maddi olanaklarından ve samimi tavırlardan etkilenirler.
çocuk okula başlar. ilk gün sabahın köründe uyandırılır yurtta.
-ne oldu abi?
-namaz var kalk.
-ben kılmasam?
-o zaman arkadaşlarını bekleyeceksin. hamit dur başında bunun.
sonra derse girilir. çocuk hala ne yapsın. kafa da zehir gibi. yanındakiyle şakalaşır, ama ne bilsin o çocuk çok mühim birinin çocuğudur. ne bilsin eline kızılcık sopasını yiyeceğini.
-bana vuruyorsanız ona da vurmanız gerekir.
-sus! hocaya laf edilmez zındık.
sonra sınıfa anne girer. sanki bir kabustan uyandırır gibi çeker alır çocuğu o bok yuvasından.
