berber ahmet bir gün bir papağan alır, ama aldığına bin pişman olur. papağan; ahmet'in götünden başlayıp, anasına hatta sülalesine kadar sövmektedir. bir gün bir müşterisini traş ederken papağan yine sövmeye başlar. berber ahmet' in rahatsız olduğunu fark eden müşterisi kafesin üstünü bir örtü ile kapatırsa papağanın sesinin kesilebileceğini söyleyince, berber ahmet denemek için kafesin üzerini örter.
evet, papağan susmuştur. ama saatler geçer, akşam olur, papağandan hiç ses seda yok. berber ahmet dayanamaz, örtünün ucunu kaldırıp papağana bakar. papağan ahmet' e döner ve " ne o ahmet, götün mü kaşındı?" der.
fıkra misali ben kızım diye insanların gözüne sokmaya çalışırsan kendini, bir deli çıkar seni de kaşımaya kalkar elbette...
