yoğun bir haftanon sonunda cumartesi sabahı gayet dinç uyanmış bedene rağmen, yatakta dönüp durmaya devam eder, saçma sapan düşünceleri, haftanın unutulmayan kötü anlarını düşünüp durursun. boşa koysan dolmaz, doluya koysan almaz. ne kahvaltı yapmak istersin ne de evdeki diğer kişilerin yüzünü görmek. kalktığında da gidip televizyonun karşısına geri yatarsın, bakıp görmeden boş boş bakarsın televizyona, bir süre sonra uykuya dalarsın. bu beden yorgunluğu değildir, iç geçmiştir, garip bir sıkıntı vardı içte. arayanlara geri dönmek bile istemezsin. gün bitene kadar devam eder bu durum, belki ertesi gün yeni güne uyanınca geçmiş olur ama belki...
