- kim demiş?
- var yani!
- elbette!
- neden bilmiyoruz?
- platonik takılıyorum şu sıralar.
- açılamıyoruz yani?
- açılmak istemiyoruz diyelim.
- neden?
- uykularım kaçıyor. hep onu düşünüyorum. içimdeki onla diyaloglar kuruyorum. kendi kendime gülüyor, hüzünleniyorum. tatlı fantaziler, kaçamaklar cabası. yani ben o eski ben değilim şu sıralar, içim-içime sığmıyor. babayla annenin keyifleri de yerinde. oğullarının, gecenin geç saatlerinde eve gelmek yerine güneş batmadan odasına kapanmasına seviniyor, bu kez ciddi olduğunu düşünüyor, hakkında gizli gizli fısıldaşıyor, yüzüne bakıp tatlı tatlı gülümsüyorlar. herkes mutlu yani. açılıp da bu güzel tabloyu neden riske edeyim ki?
