karnı çok acıkan bir çocuğa dedesi taşağını kızartıp yedirir, çocuğun bundan habri olmaz. ancak kızarmış taşağı yerken; taşak boğazında kalır ve dedesi sana kızartmış olduğum şey benim taşağımdı der. bunu duyan torun dedemin taşağı in aşağı die tempo tutar..
küçükken bu fıkrayı duymayan küçük yoktur sanırım.
