Kim anlayabilir içimdeki kaygısız acıyı, nasıl atılırım kaygılara fark etmeden, nasıl yıkılırım, yenilirim kendime !... Aynadaki yeşil gözler uyu; der bana,git yat uyu Uyutsaydın beni ölmezdin ki!.. Aşkın keşke Mozart yanını sevseydim. Keşke, o zaman yanmazdı canım. Ve içerde kitap okuyan kadına bırak diye yalvarırdım her saat başı yeniden Kızma bana! istersen uyutma! Seni hep affederim.
