dost körpe çevirisi** ile türkçesi fonda da handel-sarabande
&feature=share
işte! bu bir gala gecesi
yalnız geçen bu son yıllardaki!
peçelerle donanmış, gözyaşlarına boğulmuş
bir kanatlı melekler topluluğu
bir tiyatroda oturmuş, izlemek için
umutlar ve korkular üstüne kurulu bir oyunu,
ve ara ara çalıyor orkestra
müziğin gezegenlerin
yüce tanrı'nın kılığındaki mimler,
mırıldanıp fısıldıyor alçak sesle,
ve sağa sola uçuşuyor-
kukladan başka bir şey değiller, gelip giden,
sahneyi değiştirip duran
engin şekilsiz şeylerin emriyle,
kondor kanatlarını çırparken
görünmez kederler yayan!
o rengarenk drama! -ah, kesinlikle
unutulmayacak!
hayaleti kovalanacak
onu tutamayan bir kalabalık tarafından,
hep aynı noktaya dönen
bir çember boyu,
konunun özüyse
çılgınlık, günah ve korku.
ama bakın, taklitçiler güruhunun arasına,
sürünen bir şekil giriyor davetsizce!
sahnedeki tenhalıktan
kıvranarak çıkan kan kırmızısı bir yaratık!
kıvranıyor! kıvranıyor!-ölümcül sancıları
mimler ona yem oluyor,
ve melekler sivri haşarat dişlerinin
insan kanına bulandığını görünce, hıçkırıyor.
sönüyor- sönüyor ışıklar- hepsi sönüyor!
ve her titreşen formun üstüne
perde denen tabut örtüsü,
bir fırtınanın hızıyla iniyor,
ve beti benzi atmış melekler,
ayağa kalkıp peçelerini atıyor ve doğruluyor
bu tragedyanın adı ''insan'',
kahramanıysa fatih solucan.
