yeni çıkardıkları isolation adlı son albümleriyle hayal kırıklığı yaşamama sebep olan bir zamanlar fena kapıldığım grup. mika tauriainen'in yokluğu feci halde sırıtmış ve eksikliği en baştan belli oluyor. o güzel sesi, kattığı melankolik hava yerine gelen bayan vokalde zerre kadar bulunmamakta. grup bu albümle tarz olarak ta farklı bir noktaya doğru yönelmiş gibi. henüz bir kez dinledim gerçi ama yaşanılan hayal kırklığının etkisiyle yazılmış bir yazı bu.
