Nişan-ı hümayun oldur ki, ben ki Sultan Mehemmed Han'ım, cümle havass u avama ma'lum ola ki, işbu darendegan-ı ferman-ı hümayun Bosna rahiplerine mezid-i ınayetim zuhura gelüp buyurdum ki;
Mezburlara ve kilisalarına kimesne mani'u müzahım olmayup ihtiyatsız memleketimde duranlara ve kaçup gidenlere emn ü eman ola ki gelüp bizim hassa memleketimize havfsız sakin olup kilisalarında mütemekkin olalar ve yüce hazretimden ve vezirlerimden ve re'ayalarımdan ve memleketim halkından kimesne mezburlara dahl ü ta'aarruz etmeyüp incitmeyeler. Kendülerine ve canlarına ve mallarına ve kilisalarına ve dahi yabandan hassa memleketimize adem getürirler ise yemin-i mugallaza ederim ki, yeri ve göğü yaradan Perverdigar hakkı içün ve ulu Peygamberimiz Muhammed Mustafa sallallahu Te'ala aleyhi ve sellem hakkı içün ve yedi Mushaf hakkı içün ve yüz yirmi dört bin peygamberler hakkı içün ve kuşandığım kılıç içün bu yazılanlara bir ferd muhalefet eylemeye, madam ki benim hıdmetime ve emrime muti'olalar.
