sağ iktidarların böyle bir derdi olmadığı ve hatta demokratikleşmenin kendileri için zarar verici olması nedeniyle ülkemiz gerçek anlamda demokratikleşememiştir. askerlere darbe yaptıkları için sözde kızgınlık duyanlar, kendileri askerlerden bile geri çizgiye düşmekte ve sivil iktidar adını hak etmemektedirler. türkiye'de egemen sınıflar, hiçbir zaman halkın çıkarlarını düşünmezler. onlar, demokrasiyi, daha fazla sömürmelerine bir ayakbağı olarak görürler. halkı kandırmak işinde mahirdirler. ağızlarından "milli irade"yi düşürmezler, ancak milli irade dedikleri, aslında "kendi iradeleridir". 12 mart 1971 muhtırası, 1961 anayasasının tanıdığı sosyal hakları "bu anayasa bize bol geldi" diyerek çok görmüş ve ardından geçen 40 yılda, demokratik haklar sürekli gerilemiştir. bırakınız 1961 anayasasını aşacak ölçüde, ona yaklaşacak ölçüde dahi demokratikleşme sağlanmamıştır. akp'nin, zihniyet olarak 1971 askeri darbesini yapanlardan ve sivil destekçilerinden hiç bir farkı yoktur. eski egemenler yerine, akp egemenleri geçmiştir. yasama erkini dahi gereksiz gören, ülkeyi kanun hükmünde kararnamelerle yönetmeye kalkışan, kuvvetler ayrılığı ilkesini tanımayan ve yerle bir eden, basın özgürlüğünü boğan, işçilere cop ve biber gazını reva gören, hopa'yı ablukaya alan, pankart açan öğrencileri aylardır hapislerde çürüten, gazetecileri zindanlara tıkan ve herkesi dinleyip fişleyen bir iktidarla, bu ülke asla demokratikleşemez. ülkemize biçilen demokrasi, sınırlı demokrasidir ve ılımlı islam politikası, daha fazlasını vaat etmemektedir. egemen sınıflardan gerçek demokrasi kurmalarını beklemek hayaldir. demokratikleşme, asla tepeden aşağı gerçekleşmeyecektir. bu bağlamda, demokratikleşiyoruz iddiası, külliyen yalandır.
