insanlardaki saldırganlık beni dehşete düşürüyor abi. kendimi azılı katillerin olduğu cezaevlerinden birine hasbelkader düşmüş gibi hissediyorum.
sayı abartılı olabilir, belki 5 bindir, bindir, yüzdür, ellidir. geleneksel takılıp "dönemin şartları içinde değerlendirilmeli..." filan diyebilirsin, denetim mekanizması olmadığı için haksız idamlar da olmuş olabilir ama amaç ajanları temizlemekmiş diyebilirsin. destekleme demiyorum, destekleyebilirsin. anlayışla karşılarım. ben de fikrimden kesin emin değilim çünkü. neticede üzerinden yüz yıl bile geçmemiş, yeteri kadar araştırılmamış, aydınlatılamamış bir olay. tarih bu, net olarak bir şeyler söylemek zor. ama arkadaş ne diyor:
- on bin tane orospu çocuğu öldürülmüş, ne var bunda? diyor.
- az bile öldürülmüşler, hala aramızda hainler var, diyor.
bu adamlar her şeyden nasıl bu kadar emin olabiliyorlar, nasıl bir kafaya sahipler anlayamıyorum. sadece bir kaynaktan okuduğuyla bir insan nasıl bu kadar nefretle yüklenebilir hafsalam almıyor. etrafımdaki insanların, iş arkadaşlarımın, okul arkadaşlarımın içinde böyle adamlar olma ihtimali benim uykularımı kaçırıyor abi.
