lisede yurtta kalmaya başlayan kardeşimden bugünlerde en çok duyduğum sözdür. her söyleyişinde koşarak yanına gidesim geliyo. tabi bu mümkün olmadığından her duyuşumda sanki onu daha önce hiç özlememişim gibi daha çok özlüyorum. özlemek öyle sevmek gibi birşey değil bence sevgiyi de merakı da belki de kızgınlığı da peşinde sürüklüyo eğer birini özlüyosanız çok seviyosunuzdur onun için endişelenip merak içinde olursunuz ve artık çok özledğinizde bi bahane bulup sanki hissettiğiniz herşey onun suçuymuş gibi kızmaya başlarsınız.
