şu aralar yaşadığımı tahmin ettiğim durumdur. elini uzatmak istersin uzatamazsın, kalkıp bir sirkelelenmek istersin ama yapamazsın. öyle uyur öyle uyursun ki unutmak istersin her şeyi. ama uyku daha da fena yapar aslında o her şeyi. saatlerce uyursun, uyursun da uyanınca öyle boş boş bakarsın tavana. gözünü açtığında tokat gibi çarpar o midendeki sancı. ''bu ben miyim?'' diye sorarsın ama çare bulamazsın eski sana dönmek için. kaçıp gitmeyi düşünürsün bir an ama gideceğin yere kendini de götüreceğini hatırlarsın; işte o zaman hepten sıçarsın. hapsolmak gibi bir his. etrafına örülmüş,senden sadece bir boy büyük bir çember vardır. aşamayacağın, aşamayacağına inandığın.
