"italyanlar Konya'yı işgal ederken Konya halkı onları dikkatle izliyordu. Şehir içine ilerleyen italyan birliklerini izleyen halk üzerinde bunlar en küçük bir korku yaratmıyorlardı. Halk, bunların asker değil, "maskara" olduklarını dahi söylüyordu. Buna karşın italyanların bakışlarında Konyalılara şirin görünmek ve yeni çevreyi yadırgadıklarını görmek mümkündü. italyanlar yerleşmeye başladıkları erkek öğretmen okulunu bir kale gibi tahkime çalışıyorlardı. Karargâhlarının bulunduğu yer ıslık sesinden, şakalarından geçilmiyordu. italyan karargâhı bir işgal alayının garnizonu değil de, meşk eden musiki okulları gibiydi."
M. Şevki Yazman, istiklâl Harbi Nasıl Oldu?, istanbul, 1934, s. 9-10.
italyanlar, işgal politikalar gereği "anadolu'da hiç bir şeye karışmamışlardır. Hele hükümet işlerine ve icraatına burunlarını sokmadıkları gibi, varlıklarıyla yoklukları eşit olmuştur. Ellerinden geldiği kadar halka hoş görünmüşlerdir hatta zaman zaman acik hava konserleri verdikleride olmustur. Nerede okudugumu tam olarak hatirlamiyorum ama italyan birlikleri cekilirken turk halki onlari cosku icinde ugurlamislardir.
