izlerken beni bu denli rahatsız eden bir film olmamıştı. o psikolojik gerilim sahneleri gerdi beni.
filmde bazı şeyler eksikti sanki, sahneler çıkarılmış aradan, süreci baltalamış bu.
o şeyh ve rauf karakterleri de bilinçli olarak itici yapılmış sanırım. zikir sahneleri, kullanılan sözler falan hiç gerçekçi değil, ne kadar tutarsız klişe varsa doldurmuşlar, güven kıraç'tan umutluydum ama beğenmedim. dediğim gibi, bu yavanlık ve samimiyetsizlik bilinçli yapılmış bu filmde. bir kaç sahne, bir kaç replik iyi sadece. gerisi tırt...
(bkz: zaman kaybı)
