adam cengiz'in getirdiği içkileri görünce neşesi yerine geldi ve anlatmaya devam etti;
bak evlat ben de bir zamanlar sizin yaşlarında iken günümü gün ederdim hayatı ta dibine kadar yaşadım ve yaşıyorum da. hayat benden hiç vazgeçmedi. bir zamanlar sevgilinin elini tutan bu ellerim daha sonraları silah ve daha da sonra bu gördüğünüz şarap şişelerini tutmaya başladı. bir kere vazgeçtin mi hayattan, artık bir daha yerine yenisini getiremiyorsun, bir kere girdin mi çamura ayakların her zaman kirli kalıyor. bende artık kir ve pislik içinde yaşamaya başladım. hadi şerefe* dedi gözyaşları pislik içindeki yanaklarından süzülmeye başlamıştı adamın.
