kendisini akıllı sanıp da delice davranan insanların yaşadığı bir dünyadayız muhterem defter. bizler oturaklı dünyanın marjinal delileriydik bir zamanlar. oturaklı dünyanın içine sıçardık hani(eğer "oturaklı" diye bir sıfat uydurursanız biz de içine sıçarız usta. sonuçta içine sıçmak için kullanılan bir şeyden bahsediyoruz. başka sıfat mı bulamadınız?). ama şimdi bakıyorum da akıllıların bizden aşağı kalır yanı yok. belki de aslında hep böyleydi be defter, ne dersin? defter? şşşşt? bi kere de konuş lan!
son zamanlarda etrafta bir kore sevdası kol geziyor muhterem defter. sanırım sadece akıllıların fark edebileceği bir özelliği var bu adamların. tamam çekik gözlüler, güler yüzlüler, sempatikler falan da bu adamları yakışıklı hatta seksi bulanlar var defter. inanmazsın var hakkaten! bir insan aynı anda hem koreli hem de yakışıklı olabilir mi ki?
bu yukarıda dediğimi ırkçılık olarak algılamazsın sen defter di mi? bir tek sen anlıyorsun zaten beni. canım defter, güzel defter... bir de ismin istifra defteri olmayaydı iyiydi. hem sevip hem tiksiniyorum senden defter.
konser görüntülerini klip olarak yayınlayan ilk şarkıcıyı hiç düşündün mü defterciğim? ne kadar yaratıcı, ne kadar sıradışı olduğunu düşünmüştür herhalde di mi? hem klip çekimine vereceği paradan yırtmış, hem de orijinal bir fikir bulmuş. ama eğer hala yaşıyorsa dehşet içindedir eminim. "bir canavar yaratım ben" diye bağıra bağıra geziyordur. hatta bizim tarafa bile geçmiş olabilir. hehe.
sizin defterlerin de cinsiyetleri oluyor mu defterciğim? aşık falan olabiliyor musunuz? cinsellik falan? o küçük not defterleri çocuklarınız falan mı yoksa? çizgisiz harita metod'la, çizgili defterin kareli çocuğu olursa "kimden lan acaba bu?" diyor musunuz? kareli dedim de aklıma yine koreliler geldi.
gitti.
reenkarnasyona inanasım var defter. inanasım... ananasım. bak kafiye buldum deftercik. şiir yazarsam hatırlat bana. neyse, reenkarnasyon diyordum. reenkarne olursam belki ilerde daha büyük bir deli olurum. "dünya deliler, manyaklar ve şapşuptapalaklar cemiyeti"ni kurarım. ne dersin? peki sen reenkarnasyona inanır mısın aziz defter? inan bence. iyi bir defter olursan belki ileride kitap olursun. hatta kim bilir, belki de cemiyetimizin tüzüknamesi olursun.
bahsi geçmişken, hiç kitapları kıskandın mı defter? onlar gibi sürekli bir şeyler anlatmak, bir şeyler sormak, bir şeyler öğretmek istedin mi? yazık sana... sen hep dinlemek zorundasın. ilk sahibinin sana dediklerini başkalarına bire bir tekrarlamaktan başka hiçbir şey yapamıyorsun. papağandan farksızsın defter. acınasısın. ama üzülme. ben bunları yüzüne vuracak birisi değilim.
hiç aşık olmamıştın di mi defterciğim? ahh, ben oldum tabi. kırk üç kez falan. hayvanlar sayılmıyorsa tabi. bilemezsin ki o ne aziz bir duygudur. yüreğinin derinlerinde başka bir kişiyi büyütmen, onun içini kaplaması... sonra senin onun içini kaplaman- öhömm öhömmm! şeyy yani... ne diyorduk? bence sen aşkı benden öğrenme güzel defter. yaşayarak öğren. belki de çok mutlu olursun. pembe panjurlu bir rafınız, küçük küçük bloknotlarınız olur. ne saadet!
şiir yazmakla ilgili bir şeyler demiştim ya, sana bir şiir yazasım geldi muhterem defter. yeni bulduğum kafiyeyi de kullanmış olurum.
sayfalarının koptuğuna gelmiyor inanasım,
geçenlerde kayboldu üç kilo ananasım.
defterim biçim biçim, ölürüm defter için.
hele loy loy loy loy, yaylalar yaylalar.
beğenmişsindir umarım defter. ağlayayım falan deme de. yazılar akıyor sonra. en pahalı göz kalemiyle yazıyorum yine de akıyor. devletin buna bir çare bulması lazım. di mi defter?
ee, benim de yavaştan kaçmam lazım muhterem defter. daha koreliler üzerine düşünmem lazım. sen de kareliler üzerine düşün. gidiyim artık.
