çok farklı bir duygudur,insanın dedesi ile maç seyretmesi. o masum adam gider yerine küfür eden tabi küfür ettikten sonra " töbe töbe " deyip suratınıza utanırcasına bakan,sinir küpü olan ve ömrü boyunca renklerine gönül verdiği evinin duvarlarını,arabasının koltuklarını o takımın renklerine boyatan tabir-i caiz ise holigan,fanatik bir adam gelir.
takımı gol attığında suratı takımının bir rengi olan kırmızıya dönercesine bağırır sevinir ve o sevinci size sarılarak paylaşır. dedeyle maç izlemek zordur maçı değil dedenizi izlersiniz adeta bu ne sevgidir bu ne aşktır dersiniz ve bir kez daha sorgularsınız kendinizi " ben bu takımı ne kadar seviyorum?" dersiniz. hatta kıskanırsınız " dedem bu takımı benden daha mı çok seviyor? " diye.
ilk kez sizi elinizden tutup ali samiyene götüren de odur. ilk kez stadın o heyecanını onunla yaşamışsınızdır.
tanım: insanın dedesi ile maç seyretmesi.
not: öyle bir anı aklıma geldi yazdım işte. selametle.
