gece gece moralim bozuldu sözlük. hiç girmeyin yurtdışında yaşadığını belli etmenin yolları falan diye. öyle aman aman hava atılacak bir durum değil. aksine ana vatanınızdakinden farklı, daha iyi olan şeyleri görünce bir yanınız üzülüyor.
bakalım türkiye gazetelerine; hepsi taraflı, dandik magazin haberi yapan, onu bile beceremeyen kıçınızı silmek isteseniz o işe bile yaramayacak oluşumlar. televizyon desen yine aynı. haber alma özgürlüğünü, habercilik ahlakını geçtim, canım ülkemde gazetecilik adına bir tane size "acaba doğru mu?" dedirtmeyen haber çıkmıyor; bir tane "bak bu izlenir işte" dedirtecek televizyon programı yok.
bundan üç-beş yıl önce biraz ümitlendik sözlüklerin popülerleşmesiyle. ilk başlarda sözlük sahipleri "medya değişiyor", "artık halk konuşuyor", vs. ile "reklamlarını" yaptılar. haklıydılar da. ama sonra her yerde olduğu gibi oralarda da kadrolaşmalar başladı. bu platformlarda düşünce özgürlüğü adı altında artık eskiden hakaret edilmesi yasak olan şeylere artık hakaret etmeyenler suçlu konuma düşmeye başladı. sonuç? yine kalitesiz habercilik. her şeyin kalitesizini çok seviyor benim milletim. hep şikayet ediyor, ama değiştirmek için uğraşmıyor. (bakın bu yazıyı bile tiye almaya çalışanlar, hadi ordan seksi diyecek olanlar, saçma sapan ayar vermeye çalışanlar olacak. sözüm yazdıklarımı anlamayanlara değil, anlayıp da tepkisini göstermeyenlere)
sözün özü: el pais okuyordum bu gece de, ilk defa bu kadar çok üzüldüm.
