hayatımda hiç starbucks'a gitmemiştim, geçen sene arkadaşlar çağırdılar ben de onlara katıldım. herkes entel duruyordu etrafta. biz garip hissettik ufacık veletler olarak. herkes bacak bacak üstüne filan atmış, sanki laptopu ya da kitabı olmayan giremez yazıyor da.. kısaca biz çok anormal kaldık, aslında anormal değildik ama insan öyle hissediyor ortamda sırıtınca.
gruptaki en yakın arkadaşıma "bir gün buraya sırf ikimiz gelelim ama gotikler gibi giyinelim" dedim. yani o ortama zıt biri olmak istemiştim tam aksine tepki olarak. o gün geldiğinde gotikler gibi giyindik, böyle siyah filan. annem ve ablam çok korkmuştu, sorunluyum filan sandılar o gün. durumu açıklayınca "aman be saçmalama pff" gibi bir tepki verdiler ama neyse, sonuçta buluşup gittik.
hiç de hayal edildiği gibi olmadı yani. insanlar "vay be, bundan sonra entel taklidi yapmayacağım" filan demediler. kimse dönüp bakmadı bile. ben çok rahatsız hissetmiştim, siyahlara bürününce insanın içi de kararıyor zaten. babamın eve geliş saatinden önce gittim tabi eve, normal kılığıma geri döndüm. bir daha da starbucks'a gitmedim. çok kasıntı tipler var sanki. belki alakası bile yok yargılıyorum onları ama ne zaman starbucks önünden geçsem çok havalı görünüyorlar.
not: şansa tam 23.59'da girmişim entryi o yüzden silip tekrar yazıyorum.
