daha yüksek puan almış olmama rağmen ailemin ısrarıyla kendi memleketimi yazdım.
ilçede oturuyoruz okul il merkezinde buradan il merkezi 45 km, okulum 8.30da başlayı 17.30da bitiyor ve her gün ders var.
bana eğer memleketimizi yazarsan sana araba alacağız, il merkezinden ev kiralayacağız diyen ailem tamamen dönmüş durumda.
sabahları saat 7de trenle gidecekmişim, tren 1.30 saatte oraya ulaşıyormuş. gardan tekrar minibüse binip dağın tepesindeki okula gideceğim. umarım yetişebilirim, benim için zor olacak.
hayır anlmaıyorum neden bana söz verip şimdi böyle yaptılar ki? araba alamayacaklarını biliyordum, ceplerine bakmadan bana yalan söylüyorlar. ev de mi kiralayamazdık bu kadar zor muydu?
üniversiteye baslamadan evvel sınıf arkadaşlarımla tanıştım, sevdiğim ve kaynaştığım 5 kişilik grubumuz vardı ki bu gece buluştular. yemeğe gideceklerdi beni de çağırdılar ama nasıl gidebilirim ki?
ayrıca il merkezini hiç bilmiyorum tek başıma nasıl gidicem okula o da muamma, sosyal biri de değilim tek basıma asla bir yerlere gidip gelemem.
tercih döneminde italyanca kursuna, yan flüt(ney) kursuna göndereceklerini, profesyonel fotoğraf makinası alacaklarına söz veren ailem doğal olarak bunların hiçbirini yapmayacak. il merkezine her hafta sonu kursa gitmem imkansız.
arkadaslarla okul cıkısı hiçbir şekilde görüşemeyeceğim bu çok kötü bir durum bence.
moralim bozuk evet galiba ...
liseden de hiç arkadaşım yok hiçbiri ile görüşmüyorum 5 aydır evdeydim. onlarla da tartışarak hoş olmayan şekilde ayrılmıştık, ben sorunlu muyum?
