en insan gibi görünen erkek bile, kendi cinsim diye demiyorum, bir hayvanlık potansiyeli taşır içinde. kadınını cinselliği üzerinden değerlendirebilir, kadının korkusunu da şöyle açıklıyorum kendimce. o konuşmayı yapan kadın her sonucu göze almıştır, korkusu hayran/aşık olduğu, o yerlere göklere sığdıramadığı erkeğin karşısındakini değerlendirmede en önemli kriter olarak cinsel geçmişi kabul etmesidir, ben kadın olsam da bu kafadaki bir adama aşık olduğumu anlasam dünya başıma yıkılırdı diye düşünüyordum. onu kaybetmek olmazdı beni üzen veya korkutan.
ha şu var. bir insan belirli bazı şeylerin belirli bir kişiyle yaşanması gerektiğine inanabilir. ama karısından bunu bekleyen kişinin kendi davranışları da o yönde olmalıdır. ben evlilikten önce sevişme hakkını kendimde görüyorsam, karıma da aynı hakkı verebilmeliyim, vermek zorundayım. ha, ben böyle bir şeyi bu düşüncelerle yaşamamışsam, "bakir" kalmışsam yani, karımdan da aynı şeyi talep edebilirim diye düşünüyorum.
zor bir an evet; ama bir ilişkide bir saniyeyi kullanmak için daha verimli yollar varken o bir saniyeyi böyle bir şey için harcamak bence israftır.
