duyguları, düşünceleri en iyi anlatmanın yollarındandır. "en iyisi" değildir tabii, çünkü bazı şeyler sözlerle değil, ancak gözlerle anlatılabilir. insanın içini döküp rahatlamasını, bunun yanında başkalarının da bu içten dökülenleri okumasını sağlayan araçtır. sevilesidir, anlatamayacağı, kavratamayacağı hiçbir şey yoktur. aslında onu ilginç yapan, kesin kurallarının olmamasıdır. çok klasik bir örnek olacak ama, 2x2=4'tür ya, işte edebiyatın kesin doğruları yoktur, edebiyat özneldir. her yazarın, her kişinin edebiyat görüşü farklı farklıdır.
ayrıca lisede hocasına göre çok sıkıcı veya çok eğlenceli olabilen bir derstir. eğer hocanız dersi tekdüze anlatan, hep kendisi konuşup sonra da size, "niye kimse konuşmuyor?" diye soran bir hocanın eline düştüyseniz, vay halinize... böyle hocalar, edebiyata gönül veren öğrencileri bile soğutabilir. tabi sadece dersinden, yoksa edebiyat yine edebiyattır.
