her evden ayrılışında (izine diye gelip okuluna, yaşadığın şehre gitmeden önce) bir gün boyunca oturup sevdiğin bütün yemekleri yapması üzerine birde bir haftalık yanında yiyebileceğin yiyecek yaptığı anlardır.
bu sefer yurtdışına gidiyorum o da çalışıyor. ama bir haftadır eve her geldiğinde yanımda götüremiyeceğimden dolayı sevdiğim birşeyler yapıp duruyor. hele bugün yeni bir bluzumu kirletmiştim 1-2 güne gideceğimden ve bluza kötü bir şey olacak diye oturup elinde yıkadı. halbuki onu öyle de giyebilirdim. kazık kadar olduğum halde sana bir şeyler hazırlıyayım mı deyişi varya her şeye bedel. herşeyden daha tatlıydı benim için.
bu ülkede tek özleyeceğim en tatlı varlık o.
edit: ayrıca çok üzüldüğünüz bir şeyde oturup sizinle birlikte ağladığı, çok sevindiğiniz bir şeyde de sizinle sevindiği ama aynen sizin hissettiğiniz gibi hissettiğine emin olduğunuz anlardır.
