Canınızdan çok sevdiğiniz bir insanın en büyük acısına şahit olursunuz. Teselli edecek, söyleyecek, yapacak, konuşacak hiçbir şey bulamazsınız. Daha önce her acınızda ya da acı sandığınız şeylerde olduğu gibi ağlayamazsınız bile boğazınız düğümlenir, susarsınız ve gürültülü bir sessizlikte yorulsunuz. Onun neler hissettiğini kalbinizde hisseder, adınız gibi bilirsiniz ama güçlü duruşunu taktir eder ona yakışan bu dersiniz ama bu onun acı çektiği gerçeğini değiştirmez. Her sesini duyguğunuzda içiniz burkulur, sanki o birdaha gerçekten mutlu olmayacakmış gibi düşünür bunun olmaması için dualar edersiniz ve ona mutlu olacağı şeyi geri vermek istersiniz ama bu imkansızdır yani ''çare'' yoktur artık, çaresizsinizdir.
