anneanne ve dedeyle yaşanılan bir dönem. yıllardan lise 2, günlerden çarşambanın 3 öncesi.
kendi odasında gizlice sigara içip dumanını odadaki pencereden apartman boşluğuna savuran pis kafa, olaydan 10-15 dakika sonra televizyon izlemek için oturma odasına geçer. tam ortada duran sehpanın üzerinde sürahi ve bardak o an için çok çekici görünür gözüne ve kendisine bir bardak su doldurup ''lokur lokur'' efektleri eşliğinde hüpletir. bardağı tekrar sehpaya koyduğu anda dede de su ister, bir bardak da ona koyulur ve o müthiş tepki gelir;
- sen sigara içmişsin.
ulen yemin ediyorum o dumanı yanlışlıkla yüzlerine üfleseydim bu kadar şaşırmazdım yakalandığıma. hem salaklıktan yakalandım, hem de suç üstü değildi.
sonra klasik ''sigarayla saygı olmaz, iç yanımızda'' muhabbetleri. oh kebap.
